“Hayatınıza binlerce
insan girdi. Kimiyle yakındınız, kimiyle uzak.
Hep farklı bedenlerde
aradınız bazı şeyleri. Sevmek, sevişmek istediniz. Özlenmek istediniz. Özlemek
istediniz.
Hissetmek istediniz.
Hayal kurmak istediniz. Kurduğunuz hayallerde başrol o olsun istediniz, öylede
yaptınız.
Güvenmek, güvenebilmek
istediniz. Mutlu olmak istediniz. Bazen ağlayabileceğiniz bir omuz olsun
istediniz, bazense sevinçten koşup sarılabileceğiniz biri olsun istediniz.
Yaşamak istediniz, sadece yaşamak.. Gelecek kurmak istediniz. Sevildiğinizi
bilmek istediniz, emin olmak istediniz, ondan ve duygularından emin olmak..’’
Ama hep farklı kişilerle oldu bu. Farklı
kişilerde aradınız bazı şeyleri. Farklı şeyleri farklı kişilerle yaşamayı
tercih ettiniz. Gözünüze hitap eden herkesi, gönlünüze de hitap edecek
sandınız, hayatınıza aldınız. Ancak; hayatınıza giren insanların gidişi de,
gelişi gibi çok hızlı oldu. Çıkıp gittiler hayatınızdan, ‘dur’ diyemediniz.
Yanıldınız, pişman oldunuz belki, ‘keşkeler’ yer aldı o küçük dünyanızda. Oysa yer yoktu onlara. Yanlıştı yaptığınız, geç fark ettiniz. Yanlış kararlar verdiniz. Hata yapmaya devam ettiniz. Fark ettiğinizde ise çok geçti, her şey için çok geeç.
Hayat, benim için de bu doğrultuda ilerliyordu. Farklı insanlardan, farklı şeyler bekledim. Beklemek zordu ama bekledim.
Hiçbir şey umduğum gibi
olmadı ama. Hayallerim vardı, hepsi birden yok oldu.
‘Vazgeçemem’ dediğim her şeyden vazgeçmiş
buldum bir anda kendimi. Ama ben hiç kaybetmedim, dediğim gibi sadece vazgeçtim.
Yalnızlığı da, hepsine tercih etmiştim. Evet,
yalnızdım, yanlış kişiyle olmaktansa, hayatını yanlış kişiye bağlamaktansa tek
kalmak alınabilecek en doğru karardı.
Aldığım kararlara bir
yenisini daha ekledim. Hayatıma, herkesim olmayacak kimseyi sokmayacaktım. Hayatıma
giren herkese güvenmeyecektim. Herkesle her şeyi yaşamaktansa, bir kişiyle her
şeyi yaşamayı tercih edecektim. Öyle de yaptım.
-Pembemania
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder