Karanlıktan korkardım.
6 yaşındayken karanlık bir oda, karanlık bir gecenin kocaman adamlara benzediğini görürdüm, korkunç gelirdi ve gece dışarı çıkmak için söylenen şeyler gerçek gibi hissettirirdi. Odamın karanlık köşelerinde bir şeyler saklanıyor diye hayal ederdim. Bir canavar, bir hayalet. Annemin yanına çığlıkla, yataktan fırlamış, korkmuş bir halde koşardım. Sonunda büyüdüm. Olayı anladım, üstesinden gelebileceğimi anladım. Anladım ki güneş her zaman tekrar doğacak. Ama artık her şey değişti ve karanlık artık daha farklı gelmeye başladı.
Hepimiz güçlü olduğumuzu düşünmek isteriz, sorunlarımızı çözebilecek yeterlilikte olduğumuzu "Bu zor durumu atlatacağım ve her şey daha güzel olucak" bazen haklı çıkarsınız. Bazen bir şeyin üstesinden gelmek için arzularımıza odaklanmamız gerekir. Ama problemi çözmek için ilk olarak bir problem olduğunu kabullenmek gerekir ve bazen yolunuzda ki en büyük engel içinde bulunduğunuz durum, yaşadığınız zorluklar ya da başka birisi değildir. Bizzat sizsinizdir ve en sonunda bir çoğumuz artık sorunla yüzleşecek gücümüzün kalmadığını, bize ne kadar zarar verdiğini fark ederiz .
- Gece yarısı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder